Laten we beginnen met het wissel moment. Zaten we dan in het academiegebouw, zo jong en onschuldig en nog zo weinig grijze haren. Voor de wissel hadden we natuurlijk al een inwerkweekend gehad in het prachtige Zutphen. Daar pikte ik Linda en Sonia op van station. Linda was meteen Linda en lulde de oren van mijn kop. Dat is overigens het hele jaar zo gebleven, dus de toon was gezet. Sonia was ook Sonia, wat dus inhield dat ze zich beperkt tot 4 woorden “hoi ik ben sonia” zal ongeveer de strekking geweest zijn. Niels heb ik op het hele weekend zo’n 30 seconden gezien, omdat ik wegging toen hij aankwam. Vervolgens moesten we dus beleid schrijven, maar Sonia ging even 4 weken op een berg in Nepal zitten en ik moest nog even kanoën in Zweden, dus dat was een plannings technisch drama. Uiteindelijk kwam het allemaal goed en werden we op de wissel zonder tegenstemmen ingestemd.

We begonnen met een enorme hoeveelheid SSV gesprekken, waarbij USHC toch wel mijn persoonlijke favoriet was, al had dat vooral te maken met het feit dat ze taart meenamen. Dus tip voor alle nieuwe bestuurders, neem taart mee, bouw je alvast wat credits op. Ook mochten we Olympassen controleren. Eigenlijk een super saaie taak, maar ik werd ingedeeld met Niels die het op de een of andere manier voor elkaar kreeg daar leuke gesprekken met meiden te voeren en er volgens mij nog een nummer uit te slepen ook. Het enige wat ik voor elkaar kreeg was het controleren van een oud sportraadbestuurder die ik niet herkende, waardoor ik op onze CoBo extra moest drinken. Nu wil ik heel graag een heel leuk verhaal vertellen over onze CoBo, maar het is een beetje wazig voor me. Al herinner ik me de pushup’s die we moesten doen van ons oud bestuur nog goed. KB wees gewaarschuwd en oefen alvast, want hier ontkomen jullie niet aan.

Inmiddels waren we ook fanatiek aan het meetrainen en hier gingen soms dingen vooral heel erg fout. Zo bleek mijn ritmegevoel bij Udance toch echt niet te bestaan en ging Linda bij de Buccaneers even de boarding knuffelen. Niels bleek toch niet de nieuwe Sven Kramer bij Softijs en Sonia heeft na het toernooi bij Van Slag 2 weken blauwe armen gehad.  Nu ik het toch heb over dingen die fout gaan, eind november ging ik tijdens een schaatswedstrijd vol de boarding in. Vervolgens heb ik ruim een maand op bed gelegen, waardoor wij gedoemd waren tot online vergaderen. Wij liepen dus al ruim voor op alle besturen qua ervaring met online vergaderen toen corona kwam. Voor mij persoonlijk was deze crash en de nasleep zo’n beetje het dieptepunt van mijn jaar, maar mijn bestuursgenootjes waren het absolute hoogtepunt die dagen. Er gingen weinig dagen voorbij waarop ze me niet vroegen hoe het met me ging op andere dagen vielen jullie me gewoon lastig over Sportraad dingen, was ook top. Bedankt jongens, jullie maakten het absoluut beter <3

De laatste week voor de kerstvakantie kon ik toch weer een soort van lopen, zitten en staan, dus ging ik terug naar Utrecht. Hier was het tijd voor Sinterkerst, wat dus uitliep op een gezamenlijk vleeskeuring. Met zijn vieren in mijn bed op elkaars tinder. Het was een bijzondere ervaring, met nog interessantere matches.

De kerstvakantie was een welkome break voor ons allemaal, maar in januari gingen we weer met frisse moed verder. Er was van alles gaande en het was drukker dan gewenst, maar al die afspraken opsommen lijkt me niet bevorderlijk voor dit verhaal. Wel wil ik nog even refereren aan het Sportgala van SportUtrecht waar er ontzettend veel nominaties waren voor de studentensport, waar ik  en ik neem aan de rest van mijn bestuur ook, natuurlijk alleen maar trots op kan zijn.

Op 6 maart was het tijd voor onze Halv, waar verder niet echt iets heel spannends gebeurde, want dat gebeurd natuurlijk pas na een alv. Waar we begonnen met drankjes in het Sportcafe samen met Hebbes, eindigden we op een feest van Softijs. Dat was ook meteen het laatste feestje van ons bestuurjaar. Lin? Heb je al spijt dat je daar eerder wegging omdat  en ik quote een dronken Linda “niet genoeg knappe mannen rondliepen” ? Een andere herinnering aan dat feestje is dat Sonia liefdevol iemand van de grond afraapte omdat ze gestruikeld was over haar eigen rode hakken. Ik noem geen namen verder… De dag erna was de UU open dag waar wij vol enthousiasme een presentatie hielden, alleen jammer dat Niels zijn brakke hoofd even vergeten was in welk gebouw het was, waardoor hij te laat was …..

Ja en toen kwam dus Corona. Tot zover al onze plannen, evenementen en hoop op een mooie tweede helft. Allemaal hebben we hier mee geworsteld, maar voor sommige van ons was het heftiger dan voor anderen. Ik zou er een uur over kunnen vol praten, maar dat ga ik niet doen. Wat ik wel nog even ga doen is wat mensen bedanken.

Lieve RvA, en in het bijzonder Saskia als vertrouwenspersoon, bedankt voor dit jaar en bedankt dat ik tegen jullie aan mocht zeuren. Marilot, Maartje, jullie zitten hier vandaag voor het laatst als RvA. Ik wil jullie niet alleen bedanken voor ons jaar, maar ook namens alle besturen voor ons.
Lieve KasCo, persoonlijk heb ik weinig met jullie te maken gehad, maar ik wil jullie bedanken voor het in het gareel houden van mijn super vrijgevige penning, anders hadden we allang op de Bahama’s gezeten 😉

Lieve Niels, Bedankt voor je memes, je slechte humor en bedankt dat je me dit jaar een aantal keer hielp herinneren dat ik geen bitch was, maar gewoon deed wat ik moest doen. Het afgelopen jaar ben je op persoonlijk vlak enorm gegroeid en ik ben blij dat ik daar deel van uit heb mogen maken.

Lieve Son, Bedankt voor je nee. Bedankt voor je directe manier van doen, want dat hadden we soms nodig en bedankt dat je gedurende het jaar meer ging praten. Hierdoor leerden wij elkaar beter begrijpen en konden we beter samenwerken. Bedankt voor het uitleggen van elke begroting ooit, want zonder jou hadden we ongetwijfeld alleen maar verlies draaiende NSK’s gehad, want ik snap er nog steeds vrij weinig van.

Lieve Linda, Bedankt voor je ellenlange mails, je lulverhalen en het twee uur aan de telefoon hangen over één dingetje. Bedankt dat we mochten meegenieten van al je dateleed en al je ambitieuze plannen. Lin, als er een ding is wat ik jou dit jaar heb zien leren is dat je niet overal ja op hoeft te zeggen, en ik had niet trotser op je kunnen zijn.

Lief KB, bedankt dat jullie hier nog zitten na alle informatie die wij de afgelopen maanden over jullie heen gegooid hebben. Namens geheel bestuur 2019-2020 wens ik jullie het allerbeste, en zet ons maar vast onder de sneltoets voor als we iets onduidelijk hebben opgeschreven.

Lieve SSV bestuurders, als bestuurder zijn jullie zo’n beetje het meest kritische publiek allertijden. Ik heb van jullie genoten, maar heb jullie ook achter het behang willen plakken. Aan alle 19-20 bestuurders, bedankt voor het bijzondere jaar en voor jullie steun gedurende het jaar. Aan de bestuurders van 20-21, heel veel plezier en succes, wees kritisch, durf te dromen, maak prachtige plannen en geniet van het jaar, maar vergeet niet dat de Sportraad bestuurders ook maar mensen zijn en dat het echt een verschil maak of je een mail begint met een vraag over hoe het met ze gaat.

Lief Sportraad bestuur, bedankt voor jullie oneindige steun, jullie gekkigheid, jullie complexiteit en al het drama dat er bij hoorde. Het was me een genoegen.

Liefs,

Talita