Deze maand was er een van uitersten. In het begin van de maand zat alles mee en begon de maand voor mij met goede meetings en leuke trainingsavonden bij the buccaneers en het zinkstuk.
Bij de buccaneers kwam ik erachter dat marathon schaatsen toch echt wel iets anders is dan ijshockeyen. Het bleek verdraaid moeilijk om een stick vast te houden en niet jezelf pootje te haken. Ook Linda, Sonia en Niels zag ik strugglen en ik zag Linda zelfs langs me heen de boarding in vliegen. Gelukkig ben je bij ijshockey goed beschermt, dus liep ze geen schade op (behalve imago schade, excuses).

Dat schaatsen nogal gevaarlijk kan zijn ondervond ik helaas de week erna en zo zat het ineens allemaal tegen. Tijdens de finale van de Trachitol Trophy in Hoorn ging ik hard onderuit en helaas ben je bij marathon schaatsen niet beschermd. Zo bezorgde ik mezelf een flinke rugblessure en lig ik al tweeënhalve week op bed, want rechtop zitten is geen optie.  Inmiddels dwingt de fysio mij tot hardlopen en mijn excuus "maar zelfs topfit kan ik dat niet" werd niet geaccepteerd.  Maar goed, dat betekend wel dat ik straks topfit ben voor de Batavierenrace in mei. Dus mocht je willen hardlopen in hetzelfde team als ondergetekende stuur dan snel een mail naar batacie.sportraadutrecht@gmail.com !

Deze weken zonder de fysieke aanwezigheid van mijn geliefde bestuursgenoten vallen mij stiekem toch wel wat zwaar. Ik bedoel 3 uur Skypen of bellen is best leuk, maar toch niet hetzelfde. Gelukkig hebben mijn ouders een kitten die mij goed kan vermaken en die ook de notulen van de bestuursvergaderingen al gehaald heeft.

In de kerstvakantie gaat het kantoor van de Sportraad even dicht, zodat wij in 2020 er weer fris en fruitig (of brak) tegenaan kunnen!
Tot in 2020!

Liefs,

Talita