Inmiddels zit de eerste maand van ons bestuursjaar erop en wat voor eentje!
We genoten van CoBo's en katers, van meetings en borrels en leerden elkaar al veel beter kennen.
Ook leerden we onze verenigingen kennen en zagen op onze eigen CoBo hun vernietigende kant. Tot zover onze spullen, bedankt voor de brasbrieven!

Als voorzitter heb ik mezelf de eer gegeven om blogs te schrijven voor onze website, want domme verhalen houden is ontzettend aan mij besteed. Vanaf nu zal er ongeveer 1 keer per maand een blog verschijnen, waarin ik het bestuursleven uit de doeken zal doen. Wij hopen natuurlijk dat dit bijdraagt aan de bekendheid van de Sportraad en persoonlijk hoop ik dat m'n domme geklets jullie niet gaat vervelen.

Deze maand leerde ik dat ik zelfs half ziek nog sneller fiets dan Niels (sorry buddy), dat de pincode van de pinpas onthouden niet mijn ding is, maar dat ik daar gelukkig Sonia voor heb en dat Linda de agenda van de bestuursvergadering altijd net iets eerder kopieert dan dat ik hem af heb.
Ook deden we een escaperoom op het meest afgelegen terrein ooit, waarbij de terugweg bijna spannender was dan de escaperoom.
Verder waren de kaderdagen van SSN, waarbij wij de andere sportkoepels van Nederland leerden kennen. Zelf lag ik ziek op bed, maar dat hebben de anderen ruimschoots goed gemaakt!
Tijdens onze CoBo moest ik leren mijn mond te houden, want anders moest het hele bestuur push-ups doen. Lin, Son, Nielsie, het spijt me, maar we weten allemaal dat stil zijn niet mijn talent is. Waar ik wel ontzettend van genoten heb, is dat jullie de dag erna spierpijn hadden, maar dat ik blijkbaar vrij goed kan cheaten en nergens last van had. Als meisje van 1.65 hoog ben ik ook zeer trots op het feit dat ik niet gebrast ben. Shout out naar mijn favoriete bewakers, al hebben jullie uiteindelijk onze eigen pedelstaf gejat....

Aan elk goed verhaal komt een einde en ook dit verhaal valt natuurlijk onder goed. Daarnaast moet ik toch echt mijn taken gaan uitvoeren, dus tot volgende!

Liefs,

Talita